آزمایشات ایمونولوژیک خون

چرا تجویز می شود؟

این آزمایشات برای شناسایی فاکتورهای ایمونولوژیک در خون انجام می شوند:
»  ANA: آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که یک آزمایش غربالگری برای تشخیص آنتی بادی بر علیه آنتی ژن های هسته در خون است. نزدیک به 100 درصد بیماران مبتلا به SLE در این آزمایش نتیجه مثبت خواهند داشت.
»  ESR: نرخ رسوب اریتروسیت ها است که برای تمایز بین بیماری های التهابی و نئوپلاستیک مفید است. اندازه گیری سریالی برای ردگیری شدت بیماری مناسب است.
»  SS-A و SS-B : آنتی بادی های SS-A را می توان در حدود 30% از بیماران مبتلا به SLE یافت. آنتی بادی های SS-B بطور بالایی اختصاصی کمپلکس سیکا هستند، که در اثر کاهش ترشح از غدد ایجاد می شود.
»  RF: فاکتور روماتوئید است که یک آنتی بادی IgM است که با روماتوئید آرتریت مرتبط است. خون وریدی گرفته شده و از نظر وجود آنتی بادی ایمونوگلوبین در خون بررسی می شود. 50 درصد بیماران مبتلا به روماتوئید آرتریت دارای این آنتی بادی هستند.
»  آنتی بادی های اسکلرودرما: این آنتی بادی در خون وریدی بیماران مبتلا به اسکلرودرما یافت می شود. در 25 تا 40 درصد بیماران مبتلا به اسکلرودرما این آزمایش مثبت است.

طرز کار:

مقدار کمی خون از بیمار گرفته شده و از نظر ایمونوگلوبولین ها و آنتی بادی های آنها، آنتی بادی های ضد هسته ای، روماتوئید فاکتور و فراورده سلول های لوپوس اریتماتوز بررسی می شود. یافته مثبت حاکی از آن است که بیمار اختلال ایمنولوژیک مربوطه را دارد یا در تماس با آن بوده است.

مداخلات پرستاری:

♦ پس از رویه اطمینان حاصل کنید که محل خونگیری خون ریزی نداشته باشد و لخته شدن کافی رخ داده باشد.
♦ نتایج معمولاً چند روز بعد آماده می شود.