قاعدگی دردناک (Dysmenorrhoea)

دیسمنوره چیست؟

قاعدگی یا پریود چیست؟ علت درد قاعدگی چیست؟ درمان درد قاعدگی چیست؟ درد قاعدگی یا پریود دردناک یا دیسمنوره در بین دختران نوجوان و جوان شایع است. با بالا رفتن سن درد پریود کمتر می شود. اغلب یک مسکن ضد التهاب درد قاعدگی را برطرف می کند. در بیشتر موارد علت درد در طی دوران قاعدگی مشخص نیست. در بعضی از موارد که معمولا در زنان دهه 30 یا دهه 40 عمر رخ می دهد، مشکلی در لگن وجود دارد که موجب درد حین قاعدگی شده است.

در این مطلب می خوانیم:

• دیسمنوره یا قاعدگی دردناک
• چه کسانی دچار قاعدگی دردناک می شوند؟
• دیسمنوره اولیه چیست؟
• علت درد قاعدگی اولیه یا دیسمنوره اولیه چیست؟
• علائم دیسمنوره اولیه چیست؟
• تشخیص دیسمنوره اولیه چگونه است؟
• گزینه های موجود برای درمان دیسمنوره اولیه چیست؟
• دیسمنوره ثانویه چیست؟
• علت دیسمنوره ثانویه چیست؟
• علائم دیسمنوره ثانویه چیست؟
• تشخیص دیسمنوره ثانویه چیست؟
• گزینه های درمانی دیسمنوره ثانویه چیست؟

چه کسانی دچار قاعدگی دردناک می شوند؟

بیشتر زنان در دوره ای از زندگی خود درد قاعدگی را تجربه می کنند. این درد غالبا خفیف است، اما در یکی از هر ده زن درد ممکن است آنقدر شدید باشد که نتوانند به فعالیت های روزمره خود رسیدگی کنند. حتی درد قاعدگی دختران جوان می تواند آنقدر شدید باشد که نتوانند مدرسه بروند یا سرکار بروند. متخصصان درد قاعدگی (period pain) را دیسمنوره (dysmenorrhoea) می نامند. درد قاعدگی یکی از انواع درد لگن است.

دیسمنوره اولیه

دیسمنوره اولیه شایعترین نوع قاعدگی دردناک است. این درد زمانی دیسمنوره اولیه نامیده می شود که مشکل زمینه ای در رحم یا لگن وجود نداشته باشد. اغلب در نوجوانان و زنان دهه 20 عمر خود رخ می دهد.

دیسمنوره ثانویه

دیسمنوره ثانویه دردی است که در اثر مشکلات رحم یا لگن رخ می دهد. این درد شیوع کمتری دارد و بیشتر زنان سنین 30-50 را درگیر می کند.

دیسمنوره اولیه (Primary dysmenorrhea)

درد قاعدگی یا پریود دردناک که متخصصان دیسمنوره اولیه می نامند، دردی است که نمی توان برای آن مشکلی در رحم و لگن زن پیدا کرد. این نوع درد بیشتر در نوجوانان و جوانان شایع است.

علت درد قاعدگی اولیه یا دیسمنوره اولیه چیست؟

علت این درد قاعدگی روشن نیست. رحم نرمال است. تصور می شود که مواد شیمیایی نرمال بدن (به نام پروستاگلاندین ها) در لایه های رحم تجمع می یابد. پروستاگلاندین ها به انقباضات رحمی و دفع لایه زایی ایجاد شده در رحم در طی قاعدگی کمک می کنند. در زنانی که قاعدگی دردناک دارند به نظر می رسد که تجمع چند برابر پروستاگلاندین ها وجود دارد یا حساسیت رحم به عملکرد پروستاگلاندین ها بیش از حد نرمال شده است. این مسئله موجب انقباض خیلی شدید رحم می شود. انقباض شدید رحم موجب کاهش خونرسانی به رحم شده که حاصل آن دردی است که درد قاعدگی نامیده می شود.

علائم دیسمنوره اولیه چیست؟

علامت اصلی دیسمنوره دردهای کرامپ مانند در قسمت پایین شکم است. اغلب چند قاعدگی اول دختران بدون درد است. درد قاعدگی ممکن است در طی 12-6 ماه پس از شروع پریود زن آغاز شود. مشخصات این درد عبارتست از:

• ممکن است به کمر تیر بکشد یا به بالای ران درد انتشار یابد
• معمولا با شروع خونریزی درد شروع می شود، اما ممکن است روز قبل از شروع خونریزی درد بروز کند
• معمولا 14-12 ساعت طول می کشد، اما حداقل در بیشتر موارد 2 تا 3 روز ادامه دارد.
• ممکن است میزان درد در پریودهای مختلف متفاوت باشد. بعضی پریودها شدیدتر از مابقی پریودها است.
• با بالا رفتن سن و بخصوص با بچه دار شدن میزان درد قاعدگی و دفعات بروز آن کاهش می یابد.

در بعضی از زنان علاوه بر درد قاعدگی علائم دیگری نیز ظاهر می شوند، از جمله:

• سردرد
• خستگی
• غش کردن
• سفتی پستان
• احساس ناخوشی (تهوع)
• نفخ کردن
• اسهال
• احساس عاطفی شدید یا اشک ریختن

توجه: موارد زیر از علائم دیسمنوره اولیه نیست:

• بالا رفتن درجه حرارت بدن (تب)
• ترشحات واژینال
• شدید شدن ناگهانی درد شکم
• درد در زمان مقاربت و سکس داشتن
• خونریزی واژینال در بین پریود ها
• خونریزی واژینال پس از داشتن سکس

اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، لازم است که پرستار یا پزشک خود را ویزیت کنید.

تشخیص دیسمنوره اولیه چگونه است؟

در بسیاری از موارد (بخصوص نوجوانان تازه بالغ) این علائم ممکن است چنان تیپیک و مشخص باشد که بتوان بااطمینان کامل تشخیص درد قاعدگی داد و پزشک با توجه به علائم شما تشخیص می دهد. ممکن است جلوی شکم از نظر نرمال بودن بررسی و معاینه شود. تا مشخص شود که درد نرمال است که همان دیسمنوره اولیه یا درد قاعدگی اولیه با منشا نامعلوم است.

آزمایشات و معاینه داخل لگنی معمولا نیاز نیست مگر اینکه علائم بیمار غیر معمول باشد. در اینگونه موارد تشخیص دیسمنوره اولیه معمولا مشخص نیست و ممکن است به دیسمنوره ثانویه مشکوک باشند.

در صورت علاقمندی مطالب زیر را بخوانید:

• پریود و مشکلات احتمالی قاعدگی
• قاعدگی تاخیری
• قاعدگی سنگین یا منوراژه (قاعدگی با خونریزی شدید)

گزینه های موجود برای درمان دیسمنوره اولیه چیست؟

آیا می دانید دیسمنوره اولیه چطور درمان می شود؟ بیشتر زنان دارای قاعدگی دردناک دارای درد خفیف هستند که می توانند خودشان در منزل آن را درمان و اداره کنند. هرچند اگر درد شدیدتر شده و یا فعالیت معمول روزمره شخص تداخل داشته باشد، ویزیت پرستار یا پزشک خود ضروری است.

درمان های متعددی برای کمک به رفع دیسمنوره اولیه وجود دارد که به تسکین درد قاعدگی می انجامند.

• گرما: ممکن است گذاشتن حوله گرم یا کیسه آب گرم بر روی شکم خود را مفید بیابید. یا از حمام داغ برای رفع درد قاعدگی اولیه استفاده کنید. اغلب درد خیلی طول نمی کشد و اینکارها تنها اقدام لازم برای رفع درد باشد. مواظب باشید که آب حمام زیاد داغ نباشد که به پوست بدن شما آسیب بزند یا کیسه آب گرم خیلی داغ نباشد و همچنین نشتی نداشته باشد.
• مسکن های ضد التهاب غیر استروئیدی: این داروها به طور زیادی به رفع درد در هر 7 مورد از 10 زن کمک می کنند. این داروها تاثیر پروستاگلاندین ها را خنثی می کنند، مواد شیمیایی که با ایجاد انقباض رحم موجب درد می شوند. همچنین مسکن های ضد التهاب غیر استروئیدی معمولا مقدار خونریزی را کاهش می دهند. این داروها دارای انواع و برندهای زیادی هستند و بیشتر آنها به تجویز پزشک یا پرستار درمانگر نیاز دارد. هرچند ممکن است یک نوع از این داروها مثل ایپوبروفن (ibuprofen) را بتوانید از داروخانه تهیه کنید. نکاتی که باید در زمان داروهای مسکن ضد التهابی رعایت کرد عبارتند از:
• بلافاصله بعد از شروع درد اولین دوز دارو را مصرف کنید، یا بلافاصله بعد از شروع خونریزی دارو را شروع کنید؛ بعد از شروع هر کدام از این موارد بهتر است بلافاصله دارو را مصرف کنید.
• این قرص ها را به طور منظم و برای 2-3 روز از هر پریود مصرف کنید، بجای اینکه شانسی و بدون نظم مصرف شوند، زمانی که درد شروع شد.
• دوزی مصرف کنید که برای شما قوی باشد. اگر درد کاهش نیافت، پزشک یا داروخانه ممکن است دوز دارو یا نوع آن را تغییر دهد. بنابراین حداکثر مجاز دارو را تجویز کند. کل کاری که لازم است ممکن است افزایش دوز دارو باشد.
• بعضی از خانم ها نمی توانند داروی مسکن ضد التهاب غیر استروئیدی مصرف کنند. برای مثال، افراد مبتلا به زخم معده، افراد مبتلا به آسم ممکن است نتوانند این داروها را مصرف کند.
• عوارض جانبی این داروها شایع نیست، زمانیکه شخص داروی مسکن ضد التهاب غیر استروئیدی را فقط برای جند بار در طی چندین رروز استفاده می کند. اما بهتر است برای آشنایی با کلیه عوارض جوانبی داروها، بروشور دارو را به دقت بخوانید.
• پاراستامول (Paracetamol): پاراستامول یک جایگزین مسکن است که در صورت عدم تحمل مسکن های ضد التهاب غیر استروئیدی می توان از آن استفاده کرد. همچنین پاراستامول را می توان به طور ترکیبی با ضدالتهاب های غیر استروئیدی مصرف کرد، اگر داروی ضدالتهاب به تنهایی کافی نباشد. همیشه بروشور و جزئیات دارو را مطالعه کنید بخصوص دوز بیشینه دارو و عوارض جانبی آن.
• قرص های ترکیبی هورمون های ضد بارداری، برچسب یا حلقه ضد بارداری: یکی از این گزینه ها مناسب است اگر به جلوگیری از بارداری نیاز دارید. قاعدگی های سنگین به احتمال کمتری رخ می دهد اگر قرص ضدبارداری هورمونی ترکیبی (CHC) مصرف کنید. همچنین می توان این قرص ها را به شیوه ای مصرف کرد که در سال فقط چند بار قاعدگی داشت. این مسئله موجب کاهش دفعات قاعدگی دردناک می شود. بروشور قرص های ضد بارداری خوراکی ترکیبی را برای اطلاعات بیشتر بخوانید.
• سیستم داخل رحمی : سیستم داخل رحمی (IUS) یک عامل ضد بارداری خاص است که می توان در صورت نیاز به جلوگیری بلند مدت از بارداری استفاده کرد. IUS به آرامی هورمون پروژستوژن (progestogen) یا تولید کننده پروژسترون خاصی به نام لیوونورژسترول (levonorgestrel) آزاد می کند. این سیستم هم ضد بارداری خوبی است و هم درد و خونریزی پریود را کاهش می دهد. برای اطلاعات بیشتر بروشور آن را مطالعه کنید.
• سایر ضد بارداری های پروژستوژن : انواع دیگری از وسایل ضد بارداری وجود دارد که حاوی پروستوژن هستند. این گزینه ها شامل قرص هایی مثل قرص سرازت (Cerazette) یا پروستوژن تزریقی مثل دپوپرورا (Depo-Provera) است که برای پیشگیری از بارداری و کم کردن درد و خونریزی قاعدگی مناسب هستند. جزئیات بیشتر را از بروشور یا از پرستار خود بخواهید.
• ماشین زیر جلدی تحریک الکتریکی عصب: ماشین زیر جلدی تحریک الکتریکی عصب (TENS) گزینه ای است برای زنانی که مصرف نکردن دارو را ترجیح می دهند. این ماشین مقدار جزئی جریان الکتریکی تولید می کند. این جریان با سیگنال های دردی که از اعصاب به مغز ارسال می شود تداخل می کند. هرچند این ماشین هنوز در سیستم بهداشتی تایید نشده و بایستی به طور شخصی خریداری شود. برای جزئیات بیشتر دفترچه راهنمای ماشین را بخوانید.
• سایر داروها: اگر سایر درمان ها شکست خورد، داروهای دیگری برای کمک وجود دارد. برای مثال، داروهایی که با چرخه قاعدگی تداخل دارند گاهی مصرف می شوند. اینها درمان روتین نبوده و عارضه جانبی آنها می تواند مشکل ساز باشد و شواهد تحقیقی پشتیبان تاثیر این داروها هنوز کم است.
• درمان با طب بدیل: شواهد کافی برای حمایت از درمان های بدیل یا آلترناتیو برای تسکین درد قاعدگی درد دسترس نیست. برای مثال مکمل های گیاهی و مکمل های غذایی، طب سوزنی، ورزش و دستکاری نخاعی. تعدادی مطالعه کوچک اثربخشی این روش ها را نشان داده است اما هنوز حمایت قطعی از این روش ها وجود ندارد. مطالعات بیشتری برای تایید فایده و عوارض این روش ها لازم است. هرچند در بعضی قوم ها و فرهنگ ها زیاد از این روش ها استفاده می کنند.

درد قاعدگی (دیسمنوره) ثانویه (Secondary dysmenorrhoea)

دیسمنوره یا قاعدگی دردناک ثانویه دردی است که به علت یک عامل زمینه ای رخ می دهد، برخلاف دیسمنوره اولیه که نمی توان علت زمینه ای برای درد قاعدگی یا پریود دردناک پیدا کرد.

علت دیسمنوره ثانویه چیست؟

وجود مشکل در رحم یا لگن گاهی موجب قاعدگی دردناک می شود. برای مثال، اندومتریوز، فیبروئید، عفونت رحم و لوله ها (بیماری های التهابی لگن) موجب قاعدگی دردناک می شوند.

علائم دیسمنوره ثانویه چیست؟

علامت اصلی دیسمنوره ثانویه نیز درد شکم در طی قاعدگی است. در دیسمنوره ثانویه قاعدگی دردناک تر بوده و بعد از چندین سال قاعدگی نرمال داشتن، ناگهان قاعدگی ها دردناک می شود. پریودهای شخص ممکن است نرمال، با درد خفیف یا درد شدید باشد و این چرخه بطور متناوب تکرار شود.

موارد زیر نشانگر وجود دیسمنوره ثانویه است:

• اگر الگوی معمول درد قاعدگی شما عوض شده باشد. برای مثال، اگر درد قاعدگی نسبت به قبل زیادتر شده باشد. اگر درد قاعدگی نسبت به قبل طولانی تر شده باشد. در بعضی از زنان مبتلا به دیسمنوره ثانویه درد قاعدگی از چند روز قبل از شروع پریود آغاز می شود و کل دوره قاعدگی باقی می ماند (این مسئله در دیسمنوره اولیه رایج نیست).
• اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کنید:
• پریود نامنظم
• خونریزی بین پریود
• درد بین پریودها
• خونریزی سنگین تر از قبل باشد
• ترشحات واژن
• درد در طی سکس کردن
• درد مقعد

این علائم مستلزم پیگیری است.

تشخیص دیسمنوره ثانویه چیست؟

معمولا معاینه فیزیکی انجام می شود، در صورتی که به دیسمنوره ثانویه شک باشد. این معاینه شامل معاینه از واژه برای بررسی لگن و رحم و همچنین معاینه شکم است. در این معاینات به دنبال عامل قاعدگی دردناک از قبیل فیبروئید رحم هستند. ممکن است نمونه گیری انجام شود و کشت ترشحات برای مشخص کردن عفونت تجویز شود.

اگر احتمال دیسمنوره ثانویه مشخص گردد، شخص به متخصص زنان و زایمان برای بررسی بیشتر ارجاع داده می شود. این بررسی ها به علت زمینه ای قاعدگی دردناک ثانویه بستگی داشته و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سونوگرافی رحم و لگن
• معاینه تلسکوپی رحم (هیسترسکوپی)
• معاینه تلسکوپی ارگان های داخل لگن (لاپاراسکوپی)

گزینه های درمانی دیسمنوره ثانویه چیست؟

درمان دیسمنوره ثانویه به علت زمینه ای آن بستگی دارد. ممکن است از دارو درمانی تا جراحی متغیر باشد. بهتر است جزئیات درمان اختلالاتی چون اندومتریوز، فیبروئید، بیماری التهابی لگن را بخوانید. کسانی که وسیله ضد بارداری داخل رحمی دارند که کویل هم نامیده می شود، در صورت قاعدگی دردناک ممکن است به خارج سازی آن نیاز پیدا کنند. هرچند عده ای در صورت عدم بهبود علائم به خارج سازی اقدام می کنند. در هر صورت علل مختلفی موجب دیسمنوره ثانویه می شود و درمان این نوع درد قاعدگی شامل رفع علت زمینه ای است.

شکم درد زن حامله: 13 علت درد شکم در حاملگی

شکم درد یکی از شکایت های شایع در دوران حاملگی است. عارضه های زیادی وجود دارد که مخصوص حاملگی و مرتبط با دوران حاملگی است. هرچند بایستی بخاطر داشته باشید که هر عارضه ای که در بیمار غیر حامله موجب درد می شود، ممکن است در بیمار حامله نیز رخ دهد؛ گرچه تاریخچه جاری و معاینات فیزیکی ممکن است متفاوت باشد. ارزیابی و معاینه شخص حامله با چالش های ذاتی همراه است، زیرا تهوع، استفراغ، درد شکم در دوران حاملگی شایع است. به علاوه، از آنجایی که رحم بزرگ می شود و احشای شکمی را جابجا می کند، تعیین موضع درد نیز یک چالش است. به علاوه، کم خونی (آنمی) و بالا رفتن شمارش سلول های سفید خون (لکوسیتوز) در حاملگی طبیعی شایع است و پیشگوی خونریزی یا عفونت نیست که در افراد غیر حامله در نظر گرفته می شود.

تصویر زیر یک حاملگی نابجا را نشان می دهد که یکی از منابع درد شکم است. این تصویر از لوله فالوپ سمت راست یک زن گرفته شده است.

در این مقاله می خوانیم

• خونریزی لانه گزینی
• حاملگی نابجا
• سقط خودبخودی
•  جداشدگی جفت
• کیست تخمدان
• چرخش تخمدان
• لیومیوماس رحمی
• آپاندیسیت
• سندرم هلپ
• سنگ کیسه صفرا
• التهاب حاد کیسه صفرا
• عفونت مجاری ادراری و سنگ ادراری
• درد لیگامنت گرد
• تجهیزات تصویربرداری
• منابع مورد استفاده

حاملگی نابجا

حاملگی نابجا یا اکتوپیک (Ectopic pregnancy) علت اصلی مرگ و میر ناشی از حاملگی مادران در سه ماهه اول حاملگی در ایالات متحده می باشد و حدود 2% از تمامی حاملگی ها به صورت حاملگی نابجا است و مسئول 9% از تمامی مرگ های ناشی از حاملگی است. حاملگی نابجا بیشتر اوقات در اثر ناهنجاری آناتومیک (ساختمانی) یا عملکردی لوله فالوپ، تخمدان یا رحم رخ می دهد. تقریباً 95% از حاملگی های نابجا در لوله های فالوپ (لوله تخمدان) رخ می دهد. هر چیزی که جلوی مهاجرت رویان از تخمدان به لایه داخلی رحم (حفره آندومتریال) را بگیرد می تواند زن را به حاملگی نابجا مبتلا کند. ریسک فاکتورهای حاملگی نابجا شامل بیماری های التهابی لگن، سن، حاملگی نابجای قبلی، بستن لوله پیشین، مصرف سیگار، سن بالای 35 سال، وسایل ضد بارداری داخل رحمی پروژسترونی، درمان نازایی با القای تخمک گذاری یا تحریک تخمک گذاری است ^[1] . حاملگی داخل بافتی نمایش داده شده در شکل زیر که 12 هفته ای است، نهایتاً منجر به خارج کردن رحم (هیسترکتومی) شده است.

اگر متخصص به حاملگی نابجا شک کند، سطح هورمون گونادوتروپین جفتی انسانی (hCG) سرم اندازه گیری شده و سونوگرافی انجام می شود ^[2] . اگر سطح hCG بین 1500 تا 2400 میلی واحد بین المللی در میلی لیتر (mIU/ml) باشد (دامنه ای که ناحیه افتراقی گفته می شود)، بایستی کیسه حاملگی داخل رحمی در سونوگرافی داخل واژنی دیده شود. اگر سطح هورمون hCG بالاتر از ناحیه افتراقی باشد و کیسه جنین در داخل رحم دیده نشود، احتمال حاملگی نابجا را نمی توان رد کرد ^{[3، 4]} . دیاگرام زیر مناطق مختلفی که حاملگی نابجا ممکن است رخ دهد را نشان می دهد.

با رسیدن هفته 6 باروری، تمامی حاملگی های طبیعی (که توسط وجود کیسه زرد مشهود، پل جنینی یا حرکت قلبی مشخص می گردد) بایستی از طریق سونوگرافی داخل واژنی قابل رویت باشد. یافته های معمول در سونوگرافی حاملگی نابجا شامل وجود توده ای در آدنکس (زائده رحمی)، مایع در لگن، فقدان حاملگی مشهود داخل رحمی است. تشخیص جامع و قطعی حاملگی نابجا از طریق قرار دادن پروب سونوگرافی در داخل واژن (مهبل زن) ممکن است، اگر که ضربان یا حرکت قلب جنین در سونوگرافی خارج رحمی قابل مشاهده باشد؛ هرچند این حرکت قلب تنها در 20% از حاملگی های نابجا دیده می شود. حاملگی های هتروتوپیک (حاملگی داخل رحمی به علاوه حاملگی نابجا) خیلی نادر است و تنها یکی در هر 5000 حاملگی بدون دارو و ماده زایایی دیده می شود. تصویر زیر یک سونوگرام داخل واژنی است که حاملگی نابجا را در مراحل اولیه نشان می دهد. یک حلقه اکوژنیک (حلقه لوله ای) [با پیکان نمایش داده شده است] در خارج از رحم مشهود است. مایع آزاد در داخل شکم و لگن این تصویر وجود دارد.

حاملگی نابجا یک اورژانس جراحی است. تمامی حاملگی های نابجا غیرقابل حیات محسوب می شوند و ریسک پارگی را به همراه دارند. حاملگی نابجای پاره شده می تواند خیلی سریع به خونریزی داخل صفاقی و متعاقباً شوک هموراژیک (شوک ناشی از خونریزی) می انجامد. نرخ مرگ و میر حاملگی های نابجا حدود یک در 2000 است و حداقل سالانه 50 بیمار در ایالات متحده در اثر حاملگی نابجا می میرند. نمی توان با توجه به تاریخچه بیمار و نتایج معاینات فیزیکی احتمال حاملگی نابجا را رد کرد. بجز مواردی که حاملگی داخل رحمی از قبل تایید شده باشد، هر بیمار مبتلا به آمنوره (قطع قاعدگی)، درد شکم، خونریزی واژینال، سنکوب یا بی ثباتی همودینامیک بایستی به حاملگی نابجا شک شود ^[6] . تصویر لاپارسکوپیک (داخل شکمی) زیر یک حاملگی نابجای سمت راست (پیکان های قرمز) و رحم خالی (پیکان های آبی) را نشان می دهد.

سقط خودبخودی

خونریزی واژینال مراحل اولیه حاملگی بدون گشاد شدن گردن رحم (دیلاتاسیون سرویکس) یا تغییر قوام گردن رحم به عنوان تهدید به سقط در نظر گرفته می شود. حاملگی زودرس اغلب در هفته 20 حاملگی خاتمه می یابد. سقط از دست رفتن خودبخودی یا القایی (سقط طبی یا جراحی) حاملگی قبل از توانایی زندگی خارج رحمی جنین است. یعنی جنین هنوز توانایی ادامه حیات در خارج از رحم را نداشته باشد. سقط خودبخودی در سه ماهه اول حاملگی شایع است و به چهار مرحله تقسیم می شود: تهدید به سقط، سقط غیرقابل اجتناب، سقط ناقص ^[7] و سقط کامل. بیست و پنج تا 30 درصد تمامی حاملگی در طی دوران حاملگی خونریزی دارند و کمتر از نیمی از این حاملگی های دارای خونریزی به سقط کامل ختم می شود ^[8] . سونوگرام زیر یک حاملگی داخل رحمی 10 هفته ای را نشان می دهد که ضربان قلب قابل مشاهده است (FH = قلب جنین).

سقط غیر قابل اجتناب (inevitable abortion) از طریق باز شدن گردن رحم در طی مراحل اولیه حاملگی مشخص می شود، گرچه هنوز هیچ بافتی از واژن خارج نشده است. علائم کرامپ و درد شکم و خونریزی واژن اغلب شدیدتر از تهدید به سقط است. سونوگرام ممکن است نشان دهد که محصول حاملگی در بخش پایینی رحم در کانال سرویکس قرار دارد ^{[9، 10]} . سونوگرام زیر باز بودن سرویکس را نشان می دهد که در آن یک جنین 9 هفته ای در قطعه تحتانی رحم قرار دارد. فعالیت قلب جنین دیده نمی شود (رد فعالیت قلبی نشان داده نشده است).

سقط ناقص (incomplete abortion) یک حاملگی زودرس است که با دیلاتاسیون سرویکس، خونریزی شدید واژینال، شکم درد شدید همراه با خروج محصول لقاح دیده می شود. وجود بافت و لخته های بزرگ خون شواهدی مبنی بر عبور بافت از واژن می باشد. سونوگرافی ممکن است نشان دهد که هنوز مقداری از محصول حاملگی در داخل رحم باقی مانده است ^[11] . در اسکن تشدید مغناطیسی (MRI) زیر شواهد مبنی بر وجود بخشی از جنین یافت نمی شود، جفت جدا شده است و مقدار زیادی خونریزی پشت جفتی وجود دارد. باز بودن مجرای واژن نشانگر محصول لقاح است و سقط ناقص با خروج ادامه محصول حاملگی در ساعات بعد تایید می شود ^[7] .